vandagtotdag
november 2002

zaterdag 30
Tja
Zijn papa en mama eindelijk weer eens samen een avondje uit, zitten ze nog bijna de hele avond over de kinderen te praten.

vrijdag 29
Verlanglijstje
De afgelopen weken hebben de jongens allebei hun verjaardagen gevierd, dus er is weer een hoop nieuw speelgoed bijgekomen. Grote glimmende bussen, prachtige motoren en auto's, met bewegende stuurtjes en draaiende wieltjes, graafmachientjes met lekker veel heen en op en neer bewegende onderdelen. Prachtig vinden ze het. Maar papa is een cynicus. Die heeft voor Sinterklaas dus maar weer een nieuw tubetje superlijm op het boodschappenlijstje gezet.

donderdag 28
Ik zie hem al staan
Wat was het toch eigenlijk een vreselijke maand, dat november, pruilde de man, die er dan ook nooit in slaagde zijn humeur langer dan een dag wat opgeruimder te houden. Dat getrek en gesjouw tegen heug en meug. Bah! En het idee dat hij dan vóór volgende week óók nog een surprise én een gedicht voor zijn ex-vrouw moest maken, de moeder van zijn dochter immers, maakte de boel er al niet beter op.

woensdag 27
Opklaringen
Omdat zijn peuter maar niet kan wennen aan het alleen met papa thuis zijn, zonder zijn broer om lekker ruzie en keet mee te trappen, dacht papa vanochtend maar eens lekker met hem naar het bos te gaan. Papa kon zelf trouwens ook wel weer eens een frisse neus gebruiken. En zo stapten zij, diep in de kragen gedoken, de handen in de zakken, stevig door, door een winters bos. De adem in lange pluimen, en tintelend in de longen. Heerlijk. En het leek wel net of al die frisse winterlucht zo papa's hoofd instroomde en doorwoei want hij klaarde helemaal op van het wandelingetje. Dus de herfst is weer zo'n beetje voorbij.

zaterdag 9
Loshouden, vastlaten
In het dagelijks leven wisselde ze al bijna professioneel geringschattende blikken af met een minder cool kinder-mag-ik-op-schoot. Dus ondoorgrondelijk als ze kon zijn met haar zestien jaar, wist de man niet of zij het nou echt leuk had gevonden dat hij even langs was gekomen in de winkel waar zij haar nieuwe en eerste zaterdagbaantje had, om een paar mandarijnen te kopen. Maar hij was toch blij dat hij het gedaan had.

dinsdag 5
Weer
Ook had de man periodes dat hij zich allerlei dingen ging afvragen. Zo van is dit dan wat ik wil en zo. Onpraktisch, was dat. Onaangenaam ook, want de vraag was het antwoord, nietwaar? Maar met zijn humeur als een blok aan zijn been sloeg hij zich daar dan maar doorheen. En hoopte dat het niet te lang zou duren, deze herfst.

©JosvanVenrooij

» het
 dagelijks
 archief


»
het
huismannenpraatjes
archief