vandagtotdag
december2001

maandag 31
Op reis
Vandaag stapt de man op de trein, om zich tussen het klussen door, voor twee dagen bij vrouw en kinderen te voegen. Oudjaar nietwaar. En net als vroeger, toen ze elkaar de hele week niet zagen, geeft dat weer zo'n lekker, blij gespannen joepiegevoel: Ik ga lekker naar mijn meisje.

zondag 30
Tips voor de doe-het-zelver, deel 3
Tip 10
Houdt u zich, wanneer u tussen het klussen door een paar wasjes draait, in uw stoffige overall, omdat dat tenslotte ook moet gebeuren, niet bezig met de vraag waarom ú eigenlijk een paar wasjes staat te draaien, terwijl de stapel ongevouwen wasgoed er ook nog blijkt te liggen. Dat is een kinderachtige gedachte. Het feit dat u nu even een paar dagen klusjesman bent, omdat uw vrouw vakantie heeft, wil nog niet zeggen dat u geen huisman meer bent. Wees blij dat er niemand thuis is, dan hoeft u tenminste niet te koken.
Tip 11
Besteedt u geen aandacht aan het feit dat u, en uw huishouden, naarmate u langer aan het klussen bent, langzaam maar zeker verloedert, afdaalt naar primitieve laagtes en dieptes. U gaat bijvoorbeeld weer staande plassen, omdat het teveel werk is die overall elke keer helemaal uit te trekken voor alleen een plasje. En u moet nogal wat plasjes, vanwege al dat bier. U eet pizza's en brood en vla, zonder daar al teveel tijd voor te nemen, de pizza zelfs bij de tv, bij Youp van 't Hek, kan het erger? Het huis vult zich met losse deuren, stukken hout, opengescheurde zakken cement, vuile emmers, allerhande gereedschap en stof, u zet uw voeten steeds onvoorzichtiger overal neer, zonder eerst erg op het natte dweiltje te stappen zodat na verloop van tijd in iedere kamer witte profielzolen staan afgedrukt. Er is toch niemand dan u die het ziet dus geniet er maar lekker van. U moet het straks tenslotte zelf allemaal weer opruimen en schoonmaken en dweilen.
Tip 12
Zorgt u ervoor altijd een radio aan te hebben staan, hoe dommer hoe beter. Radio 10 werkt erg goed. U ergert zich zo verschrikkelijk aan de fantasieloze, afgesleten muziek in de top 675 aller tijden, die u woordelijk meezingt, aan de ellenlange jingles, de steeds weer herhaalde verkeersinformatie over gladheid en sneeuw gevolgd door het weerbericht, ook over gladheid en sneeuw, de geestelijk gehandicapte spelletjes en gesprekjes dat u niet meer in de gelegenheid bent zich aan uzelf te ergeren, als u eens een meetfoutje maakt.
Tip 13
Ergert u zich niet aan de voortdurende kruip door sluip door bewegingen en stapjes en pasjes die u moet maken om ergens overheen of langs of tussendoor te glippen of te reiken of te struikelen of iets niet om te gooien of ergens niet op te gaan staan omdat u uw kont niet kunt keren in dat hok dat ooit uw badkamer moet worden en het stukje gang waar u uw spullen hebt liggen. Wees blij dat het zo klein is allemaal, als het groter was had u dat ook allemaal moeten opknappen.
Tip 14
Maakt u zichzelf niet gek met het idee dat u, nu vrouw en kinderen de deur uit zijn om u ongestoord te kunnen laten klussen, ook tot diep in de nacht op dat trapje zou moeten staan zwoegen en ploeteren, op uw knieën zou moeten liggen en papjes zou moeten staan mengen. U doet wat u kunt, dat is goed genoeg. Luistert u liever naar uw rug. Die wou vandaag al niet eens beginnen. Dat is pas een slapjanus.
Tip 15
Merk op dat uw humeur opmerkelijk opknapt wanneer u, het sloopwerk eenmaal gedaan, aan de meer opbouwende fase begint, waarin uw toekomstige badkamer steeds een beetje opknapt van uw inspanningen. Laat uw lied maar galmen, dan kunnen de buren vast wennen.

zaterdag 29
Tips voor de doe-het-zelver, deel 2
Tip 5
Maakt u zich, terwijl u uw vrouw en kinderen uitzwaait die opgewekt de straat uitrijden op weg naar een paar daagjes logeren bij familie en vrienden, om u niet in de weg te lopen, natuurlijk, waar ze zullen worden onthaald als welkome gasten met dranken en spijzen en vrolijke conversatie, u achterlatend op een dieet van stof, pizza, bier en eenzaamheid, geen voorstellingen van wat u óók allemaal zou kunnen doen met al die heerlijke uren alleen thuis, in plaats van alle nare werkjes die nu op het programma staan. U doet gewoon alle nare werkjes die nu op het programma staan, daar zult u zich, wanneer ze eenmaal achter de rug zijn, beter bij voelen. Hopelijk.
Tip 6
Vraagt u zich, wanneer u tijdens een korte adempauze de bijna als vanzelf almaar verder aftakelende ruimte die ooit uw badkamer moet worden in ogenschouw neemt en onder uw vloer, haar plafond, de onderbuurvrouw luidkeels hoort hoesten en rochelen en tekeergaan, boven uw plafond, hun vloer, de bovenburen naar de wc hoort stampen en alles wat u daarna helemaal niet wílt horen en achter uw muur, haar muur, de buurvrouw de stekker in het stopkontakt hoort steken niet af wat het nou eigenlijk is, dat u voor al dat geld gekocht heeft. Dat is een materialistische gedachte en u wilt geen materialist zijn. Houdt u zich anders vast aan het idee dat wat het ook is dat u gekocht heeft, u het nu in elk geval niet meer zou kunnen betalen.
Tip 7
Gaat u zich halverwege een karwei niet afvragen of het nou wel nuttig is wat u aan het doen bent, of het wel wat oplevert, of het misschien niet net zo goed en makkelijker en sneller.. Dat soort overwegingen hebben nu geen zin meer, u bent al bezig, nietwaar? Dus is het de beste manier. U heeft altijd gelijk.
Tip 8
Probeert u zich, terwijl u op uw toch misschien net iets te lage trappetje met een al aardig stijf wordende nek en zware armen boven uw hoofd de scheuren in het plafond staat uit te halen, niet te herinneren hoe het plafond in uw vorige badkamer er eigenlijk uitzag. Dat weet u niet meer. U heeft tijdens het douchen uw bril niet op en kijkt bovendien sowieso nooit naar boven maar daar gaat het niet om. U ziet het nu. Probeert u zich dus liever voor te stellen hoe het er straks uit zal zien, als het klaar is, en perfect, want als het straks klaar is, en perfect, dan ziet u het niet meer.
Tip 9
Vraagt u zich nooit maar dan ook nooit af of u met uw koppige principes, uw ver doorgevoerde perfectionisme dat u voortdurend in stoffige en langdurige projekten waar u misschien wel niet altijd even veel zin in heeft doet belanden, nou niet een beetje op uw vader gaat lijken. Niets is slechter voor uw humeur dan dat en als u met zo'n verbeten, chagrijnige kop staat te klussen, dan lijkt u pas echt op uw vader.

vrijdag 28
Tips voor de doe-het-zelver, deel 1
Wij wonen in zo'n sfeervol huis uit het begin van de vorige eeuw. Ruime kamers, hoge plafonds, brede gang. Maar geen badkamer. Wel mogelijkheid tot. Eenvoudige keuken. Kamers en suite, schuifseparatie, glas in lood en veel originele details, tot en met een loden waterleiding aan toe. Kortom, er moet nog wel wat aan gebeuren, er is altijd wat te doen. En vandaag, kerstvakantie nietwaar, is het klusseizoen weer begonnen. Vandaar de volgende tips voor doe-het-zelvers:
Tip 1
Laat u niet uit het veld slaan door tegenslag. Klussen en tegenslag zijn één. Het duurt altijd nóg langer, wordt altijd nóg duurder en gaat altijd héél anders dan u wilt of dacht. U kunt er steevast nét niet bij, staat er altijd nét rot voor, het gereedschap dat u nodig heeft ligt, als u het al heeft, zelden onder handbereik, u heeft altijd te weinig of het verkeerde materiaal in huis, of het is nat geworden of uitgedroogd, u heeft te laat, te weinig of veel te veel besteld. Maakt niet uit. U blijft kalm. U past de planning aan, u verzet het trapje, u koopt alsnog de juiste spullen en verandert uw plannen voor de week, er is tenslotte genoeg te doen.
Tip 2
Houdt u zich, wanneer u begint met voorzichtig de slechte stukken uit de oude stuclaag te verwijderen en binnen de kortste keren tegen een volledig kale en buitengewoon slordig gemetselde muur aankijkt waarvan u zo wel ziet dat de voegen nou ook niet geweldig zijn, niet bezig met de vraag hoeveel prachtig uitgevoerde boekjes u in eigen beheer zou hebben kunnen uitgeven en nog zou kunnen uitgeven van het bedrag dat u voor dit huis betaalde. Die vraag is niet meer relevant, nooit relevant geweest en leidt slechts tot somberheid. U hakt gewoon die andere muren ook kaal, daarna bent u te moe voor dit soort vragen.
Tip 3
Laat u niet verleiden tijdens het verf afbranden te bepalen hoeveel centimeter zeer geprofileerde deurpost u per uur kaal heeft en vervolgens uit te rekenen hoeveel dagen u dus nog te gaan heeft, voor de rest van het huis met de deuren. En dan moet u het ook nog schuren. U zet een nieuw bandje op, één waarbij u mee kunt zingen, en u troost zich met de gedachte dat het buiten verschrikkelijk kloteweer is en dat u het in elk geval niet koud heeft, boven die blower.
Tip 4
U vraagt zich, terwijl u op uw pijnlijke knieën op de kale vloerdelen, in een onhandige, omstandige en onflatteuze houding, vieze luchtjes en stof inademend, roodaangelopen zwetend ook op laag bij de grondse plekken de dikke koeken oude verf afkrabt, niet af waarom u, als geëmancipeerde huisman eigenlijk altijd alléén aan het klussen bent, terwijl uw geëmancipeerde vrouw op de bank de kinderen zit voor te lezen. Daar komt alleen maar ruzie van en dat wilt u niet. Bovendien hebben geëmancipeerde vrouwen óók nagels waar ze zuinig op moeten zijn.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.

donderdag 27
Poepoe
Nu alleen nog oud en nieuw.

dinsdag 25
Dank je, schat
Een belangrijk gespreksonderwerp op de verjaardag gisteravond was het kerstpakket.
Het kerstpakket.
Iedereen mopperdemopperdemopperde op zijn kerstpakket. Wat er wel in zat en wat er niet in zat en allemaal niet goed.
Ik had van mijn vrouw een kruikje kruidenbitter gekregen, om er weer een jaartje tegen te kunnen. En dat gaat lukken.
Mij hoor je niet mopperen.

maandag 24
Volgende keer
Voordat ik heb bedacht aan welk van de half-afgemaakte, nauwelijks begonnen nog maar net verzonnen werkstukken ik mij vandaag eens zal wijden, is mijn dagje atelier al weer bijna afgelopen. En nog regen ook, op de terugweg.

zondag 23
Met Julie Andrews?
's Ochtends de jongens nog even stil,
tijd voor de liefde,
in lome halfslaap en daarna
de eerste sneeuw.
Kinderhandgerolde blikcroissants
uit de oven bij het ontbijt,
met vereende krachten
versgeperste jus
en een restje gebakken ei.
Koffie met de krant,
de peuters leren sneeuw,
op familiebezoek in de middag.
Mijn vrouw zingt mee
met The Sound Of Music.
Het is heel erg zondag.
En heel erg bijna kerst.

zaterdag 22
Koffie
Toch was uitslapen vroeger leuker. Toen het nog kon zonder kinderen op je hoofd. Dat hield je ook veel langer vol.

vrijdag 21
Ik ben benieuwd
Nou, vandaag zijn ze dan begonnen, de prettige dagen.

donderdag 20
7.45 u
De meeste mensen hebben dat dus elke dag. Ik maar zo heel af en toe. Dat je 's ochtends vér voor de koffie allebei ergens op tijd moet zijn. Dat je je dag in grote haast begint, je kinderen slapend aangekleed en met een boterham in de buggy, snel nog een slok nog te hete thee en huphuphup de nacht in. Vreselijk. Wat ben ik blij dat ik zo verwend ben.

woensdag 19
Mannen onder elkaar
Wat is dat toch in zo'n bouwmarkt? Of in een loodgieterszaak trouwens ook? Of een ijzerwarenhandel, gereedschappenwinkel of iedere andere echte mannenwinkel? Dat je, als je je ook maar een beetje vragend uitdrukt, je niet meteen weet dat een dingetje een dingetje heet en hoeveel duim dat is, of welke kant het opdraait, geen antwoord weet op de vraag hoeveel kuipnaden (kruipnaden? buiknaden? breuknaden?) je dan hebt, dat je dan gelijk zo meewarig wordt aangekeken. Dat ze je eigenlijk liever niet meer willen helpen. Maar omdat je blijkbaar niet weggaat raffelen en zuchten ze tegen heug en meug, met zo weinig mogelijk lettergrepen maar dan toch nog zo veel mogelijk nieuwe vaktermen er doorheen gemompeld, superieur glimlachend, het moede hoofd subtiel ongeïnteresseerd afgewend en de blik op het plafond een slordig verhaal tegen je af dat weer zóveel nieuwe domme vragen oproept dat je er zenuwachtig van wordt en je je als vanzelf als de halve zachte gaat gedragen waar ze je voor aanzien. En waar je jezelf dan ook voor gaat aanzien, dat is nog het ergste. Waarom is dat? En doen vrouwen dat ook met elkaar, in echte vrouwenwinkels? Vraag ik mij af? Zal wel weer niet.

dinsdag 18
Papa's nieuwe avonturen
Als huisman wordt je dag, je week, je dagelijks leven voor een groot deel bepaald door kleine gebeurtenissen en aanleidingen. Kleine dingen. Niemendal. Triviaal haast. Zo kan het gebeuren dat je bíjna, maar net niet de pest in krijgt wanneer je na het tweevoudig ochtendritueel van boterhammen smeren, boterhammen voeren, melk inschenken, toet wassen, tanden poetsen, potje zetten, potje legen, potje schoonmaken, billen vegen, luieren en aankleden dan eindelijk, hèhè, toe bent aan het koffiezetten, er niet genoeg koffie meer in de bus zit en je eerst weer zo'n pak open moet gaan staan peuteren, waar je zo'n hekel aan hebt. Grrrr. En als op de wc dan het papier natuurlijk weer op is en je dus volgens de huisregels een nieuwe rol in dat houdertje moet gaan zitten frunniken, met je broek op je knieën, dan is het alwéér bijna mis. Brrrrr. Wat een leven. Gelukkig kom je dan op je grote reis naar de bakker langs een opgebroken weg waar je twee echte jongens zeker een half uur in ademloze aanbidding naar hun speelgoed in het groot blijven staan kijken: graafmachines in volle, luidruchtige actie, rokende, ronkende kiepauto's en heel veel be-overalde werkmannen met enorme buiken en scheppen en laarzen. En die aanbidding is aanstekelijk, want zo kijkt papa dan weer naar zijn jongens. Jaja, tiswat.

maandag 17
Tast door
Ik neem me wel eens voor wat doortastender te worden. En ik wou dat ik zo doortastend was als ik wilde dat ik was. Dan kon ik me aan mijn voornemen houden.

zondag 16
Wonderkinderen
Toch kan ik het ergens ook niet uitstaan van mezelf, hoor. Dat je als vader dan zo debiel andere mensen loopt aan te grijnzen op straat, dat je zoon van drie al zo lekker kan fietsen. Ik merk dat ik dat doe. Moeten ze ook trots zijn van mij. Terwijl ik er altijd een hekel aan heb als ik wel eens van die moeders met kinderwagens heilig door de straten ziet stralen. Doe nou maar normaal, denk ik dan. Gewoon een kind hoor. Verder niks. Maar wedden dat ik morgen ook wel weer ergens een gelegenheid vind, of máák desnoods om eens even uitgebreid op te scheppen dat onze peuter van drie vandaag zo mooi een kleurplaat heeft zitten kleuren? Voor het eerst. En dat onze peuter van twee vandaag besloten heeft dat hij uit een gewoon glas kan drinken? Bijna zonder knoeien. Zie je? En ach. Laat me ook eigenlijk maar.

zaterdag 15
Hij staat
Lekker handig! Dus ik moet elke keer als ik die lampjes aan  wil doen helemaal op mijn knieën onder die kerstboom kruipen om die stekker in dat stopcontact te wurmen?!

vrijdag 14
Geen zin
Eet je boterham nou op (227x)
Niet zo gillen (356x)
Niet gooien met je speelgoed (298x)
Niet gooien met je boeken (347x)
Loop niet zo voor mijn voeten (874x)
Loop nou een beetje doohoor (638x)
Niet slaan (186x)
Zit elkaar toch niet zo te pesten (172x)
Geen speelgoed in de keuken (429x)
Houd de leuning vast (82x)
Kijk uit waar je loopt (195x)
Niet zo stampen in de gang (183x)
Laat papa nou even rustig lezen (154x)
Zit niet zo vies te doen (165x)
Niet met de deur spelen (231x)
Hand voor je mond als je hoest (99x)
Niet zo in mijn gezicht graven met je handen (767x)
Lig nou een beetje stil (67x)
Jullie zijn hartstikke lief (0x)
Nee, het wordt er nou niet bepaald leuker op, als je er een dagje geen zin in hebt.

donderdag 13
Vijftien jaar, twee maanden en een dag
Inderdaad, dat is waar, nu weet ik het weer: zo wisselvallig met horten en stoten wás het leven als puber.
Gisteravond heeft mijn dochter haar tijd besteed aan het nauwgezet herstellen van de Sinterklaas-surprise die papa voor haar gemaakt had, maar die zij op het heerlijk avondje helemaal had moeten slopen, voor het cadeau.

woensdag 12
15 2/12e
Kon ik de knoop maar ontwarren
waarin zij soms zit
met zichzelf
maar ze is vijftien jaar
en twee maanden vandaag
dus ze gelooft me nog
maar voor de helft.

dinsdag 11
Pap
Was het tot nu toe altijd pappa, of pappie, afhankelijk van wat er daarna kwam, deze week heeft mijn zoon van drie het pap geïntroduceerd. En de lekkere, vette samenzweerders-toon waarmee hij zijn hè pap in het rond jubelt, maakt er een eretitel van. Mijn week kan niet meer stuk.

maandag 10
Doorstart
De vuilniszakken staan aan de straat.
Maandagochtend is altijd
een soort van nieuw begin.

zondag 9
Gelukkig
Gelukkig zijn we nog steeds blijer om ze na een weekend zonder weer terug te zien dan we zijn om ze voor een weekendje zonder achter te laten.

zaterdag 8
Even eruit
Zo'n weekendje met z'n tweeën zonder kinderen er tussenuit,  begin je altijd met het in hoog tempo opknappen van allerlei karweitjes die je in een normaal weekend tot op zijn vroegst maandag zou uitstellen maar liever nog wat langer zou laten verslonzen omdat je de vrienden die in jouw huis op jouw kinderen komen passen niet de indruk wil geven dat jij allerlei karweitjes maar uitstelt en laat verslonzen. Maar dan heb je ook wel wat om van uit te rusten.

vrijdag 7
Van de Sint
Daar gaat hij dan:
op zijn nieuwe fiets
voor het eerst de stoep op en neer.
Hij glimt van trots want hij kan het!
Het lukt!
En papa glimt bijna nog meer.

donderdag 6
Oh wat pret..
Je mag het niet denken natuurlijk, want dat is ondankbaar, maar: als Sinterklaas dan zo'n kindervriend is, waarom geeft hij mijn jongens dan zo'n grote glimmende auto waar al direct bij het uitpakken tot groot verdriet de spiegeltjes vanaf breken? En waarvan de stickertjes die de koplampen moeten voorstellen bij de eerste proefrit al aan hun handjes blijven plakken: oh nee hè papa, hij is alwéér kapot! En zeepstiften voor in bad, die volgens de verpakking het beste werken als je ze droog gebruikt maar die eigenlijk alleen het badwater een vies kleurtje geven zodat ze gauw weer uit bad willen? Speelgoed om van te huilen. Geen wonder dat hij ieder jaar weer stilletjes dezelfde nacht nog terug naar Spanje glipt.

woensdag 5
De echte
Op zijn weg terug naar huis,
fietsend door de regen,
zijn oren nog wat Zwarte Piet,
kwam hij drie Sinten tegen.

dinsdag 4
boodschappenlijstje:
boterhamzakjes
gekleurde hagelslag
smeerkaas
sinaasappels
halfv melk
yoghurt
wijn
zuurkool & worst
worteltjes
kartonnen dozen
schoen
vuilniszakken
luiers

maandag 3
Dag herfst
Die boom aan de overkant, de laatste volhouder in het uitzicht, heeft in één dag tijd ál zijn blad verloren. Helemaal kaal. Zomaar opeens klaar voor de winter. Dat is misschien maar goed ook. Nu weten we tenminste waar we aan toe zijn, en kunnen we de herfst uitzwaaien. Dag herfst!

©JosvanVenrooij

» het
 dagelijks
 archief


» het
huismannenpraatjes
archief