vandagtotdag
april 2002

dinsdag 30
Kammen en vlechten
Toen zijn dochter nog zijn kleine meisje was, deed papa altijd heur haar, voordat zij naar school ging. Haar lieve blonde kinderhaartjes, die net zo lang moesten worden als het haar van tante Ellen. Papa werd daar steeds handiger in. En dus ook steeds veeleisender. Gewoon een paar staartjes, of een vlechtje, dat was al snel té gewoon, vond ook zijn kleine meid. Zelf had ze al eens verzonnen dat een staart aan de ene en een vlecht aan de andere kant best een grappig gezicht was, wat het ook was inderdaad, vooral hoe ze daar parmant mee liep te paraderen, en binnen de kortste keren zat papa iedere ochtend, de blije ochtenden dat zij er was, zeker een kwartier te kammen en te borstelen, te knopen en te vlechten aan haar geduldig wachtend hoofdje. Dat waren mooie kwartiertjes, echte papa-kwartiertjes, al ging de eer voor die fraaie kapsels dan ook meestal naar haar moeder. Tot ze d'r haar opeens weer kort wilde. Toen mocht papa het nog afknippen maar dat was het dan want daarna deed ze het verder zelf. En hing het meestal los. Maar vanavond, voor het naar bed gaan, vroeg ze opeens: wil je m'n haar in twee vlechten doen? En al moest hij er bij gaan staan, even was zij weer haar papa's kleine meid.

maandag 29
Huisvlijt
Ik vond het al zo vreemd dat mijn puberdochter plotseling weer zo ijverig armbandjes zat te vlechten. Wat leuk, dacht ik wel, eindelijk doet ze weer eens wat anders dan op de bank zitten, oude Tina's doorbladeren en zuchten dat ze niks te doen heeft. Wat leuk, zei ik nog tegen haar, dat je dat weer aan het doen bent. Toen bleek dat het morgen vrijmarkt is. Het is dus van korte duur. Maar goed, toch leuk natuurlijk.

zondag 28
Fossiel
Daar fietste de man door het donker van het middernachtelijk centrum, na zijn driemaandelijkse borrelavond, terwijl de stad zich luidruchtig opmaakte voor de nacht, die nog maar net was begonnen. Knetterende scootertjes, piepende auto's, galmende groepjes branie. Snel naar huis, had de man ongemakkelijk gedacht, en hij voelde zich vreselijk oud.

zaterdag 27
Tips voor doe-het-zelvers, deel 28
Tip 56
Het lijkt verstandig u eraan te herinneren dat vandaag, behalve een feestdag, ook de eerste dag is van een week vakantie. Voor uw vrouw. En de rest van uw gezin. U weet wat dat betekent, toch? Misschien moest u morgen dus de overall maar weer eens aantrekken. Want het balkon opruimen en de plantjes verpotten is natuurlijk reuze huiselijk, het houdt, als u er op staat, misschien zelfs zijdelings verband met woningverbetering, het zet echter geen zoden aan de dijk. Zo groot is uw balkon niet eens, dat dat zou kunnen, zoden aan de dijk.

vrijdag 26
Alledaagse ergernissen nr 3
Dat je in het warenhuis loopt, om met je jongens nog wat cadeautjes voor mama's verjaardag te kopen, en dat je dan de roltrap óp nog wel vindt gaan, met een buggy en twee peuters, maar de roltrap áf, met een volgeladen buggy, mama krijgt heel veel cadautjes, en twee peuters, dat vindt je weer een heel ander verhaal, want bij de roltrap áf moet je hele merkwaardige houdingen aannemen om die buggy een beetje in bedwang te houden boven die gapende afgrond en dat je dan dus aan een mevrouw van het warenhuis vraagt of je van de lift gebruik mag maken en dat die mevrouw dan zegt dat de lift vanwege de verbouwing, die inderdaad duidelijk zichtbaar het hele warenhuis in zijn greep heeft, helaas buiten gebruik is en dat je dan dus toch maar met je buggy en je peuters en je cadeautjes de roltrap af wankelt, hou je goed vast, voorzichtig, pas op, en dat een andere mevrouw van het warenhuis dat onverantwoorde mannengedoe van jou dan met boze ogen gadeslaat en je kribbig toevoegt: er zijn ook liften hoor, menéér. Dan laat je toch bijna je karretje los van drift.

donderdag 25
Ach, ach, ach
Het gevoel dat ik mij overdag
niet vrijelijk ontplooien mag,
niet vrij en blij wat klooien mag
leidt af en toe wel eens
tot wat onhebbelijk gedrag,
gestamp,
gesmijt met deuren,
te luidruchtig zelfbeklag,
maar vrouw en kinderen van slag
ga ik al snel weer overstag,
vervolg het leven met een lach,
ben weer de vrolijkheid zelve.
Tot de volgende krach.

woensdag 24
Dan maar vroeg naar bed
Het erge van een avond moe onderuitgezakt met z'n tweeën en een fles wijn op de bank zitten vadsen is dat je er niet eens echt van kan genieten omdat je je de hele dag gek hebt lopen maken dat je vanavond nou eindelijk eens van alles gaat doen.

dinsdag 23
Alledaagse ergernissen nr 2
Dat je in de langste van de twee veel te lange rijen bij de kassa gaat staan, omdat dat de enige kassa is waar je nog maar net doorheen kan met die tweelingbuggy, die bij het boodschappen doen toch altijd nog wel handig is omdat er veel boodschappen in kunnen en omdat je allebéi je jongens er in vast kan binden, wat bij al te veel uitheinigheid de enige oplossing blijft voor papa's geduld, en dat de door de zonnebank uitgeteerde, opgebonden dames ver voor je in de rij hun boodschappen zo langzaam mogelijk op de band leggen, ze het liefst stuk voor stuk zouden willen afrekenen om het gesprek dat ze met de kassajuffrouw voeren over hun opgeplakte siliconennagels zo lang en onbenullig mogelijk te rekken en dat wanneer je dan eindelijk zelf aan de beurt bent de kassajuffrouw zelfs nog te beroerd is om het bedrag dat je moet betalen verstaanbaar uit te spreken. Voor straf ben ik niet teruggelopen om de twee tandenborstels die mijn jongens alvast koesterden alsnog te betalen.

maandag 22
De dag erna
Na een aantal weken in toenemende mate zijn humeur door de zenuwen te hebben laten beïnvloeden, had de man er uiteindelijk vreselijk van genoten, van het concert. Eindelijk had hij daar weer eens gestaan, zelfverzekerd, blij en trots. Met schmink op zijn wimpers, zijn hoofd in het licht. De ogen op hem gericht. Schouderklopjes, bloemen, complimenten. Gedeelde euforie met de leden van het koor, de dirigent, zijn vrouw, zijn dochter, zijn gasten. Zijn eigen adrenaline. Nu zou de man er wel weer een tijdje tegen kunnen, had hij zo gedacht. In werkelijkheid deed het hem de dagen erna eerder een beetje pijn. Want hoe lief hij zijn jongens ook vond, hij wist weer even wat hij miste.

zaterdag 20
Voorjaar voorwaar
Van zo'n dagje
onder het zonnetje
in de duinen
wordt papa al gauw
weer net zo verliefd
als jaren geleden
op zijn jongens hun mama
en gelukkig zijn vrouw.

vrijdag 19
Kontakt met andere kinderen
Gelukkig hebben papa's jongens allebei een andere besmettelijke ziekte van de peuterschool meegenomen, dan  kunnen ze, nadat ze eerst zo twee weken thuis tegen papa aan hebben zitten hangen, mooi van ziekte ruilen en omgekeerd thuis tegen papa aan gaan zitten hangen, papa ik heb zo'n pijn, in mijn buik mijn been mijn keel, papa ik ben zo ziek, zodat papa, in plaats van zijn twee vrije mini-ochtendjes per week extra, lekker vier weken lang vijf dagen per week met twee zieke kinderen helemáál geen bewegingsvrijheid meer heeft. En alles uit de kast moet halen om zijn geduld niet af en toe te verliezen. Kunnen ze daarna weer een weekje naar school om allebei een nieuw virusje uit te zoeken.

maandag 15
Alledaagse ergernissen
Dat altijd de telefoon gaat als je net op de wc zit, nadat je dat eerst al een tijdje had uitgesteld tot de jongens in bed lagen voor hun slaapje, omdat die er hoe dan ook een haastklus van maken: oh hier is papa! kiekeboe! Ik wil er ook bij, papa, ik wil bij jou op schoot. En dat je dan wéét dat wanneer je dénkt te besluiten de telefoon maar gewoon te laten gaan, om in alle rust je karwei te klaren, je uiteindelijk natuurlijk tóch met je broek op je knieën naar de kamer gaat lopen hinkstapstruikelen, om het tegen beter weten in toch nog te proberen te halen en dat je daarom dus maar meteen in grote haast opspringt, de meest noodzakelijke plichtplegingen afraffelt en je je de boel maar even de boel latend naar de kamer geneert. En dat je dan nóg te laat te bent.

zaterdag 13
Besmetvrees
Zolang zijn kinderen maar gezond zijn, is papa de nuchterheid zelve hoor, geen paniek in deze tent, ondanks de barre tijden. Maar nu zijn oudste peuter landerig op de bank ligt, chagrijnig met een pijntje en een tikje koorts, zijn poffertjes niet lust, zijn karnemelk niet drinkt en uit zichzelf naar bed wil, moet papa de nuchterheid toch opeens een beetje hardhandig bij elkaar schrapen om zich het ergste uit het hoofd te houden en zich rustig te bedenken dat hij volgende week waarschijnlijk met twéé waterpokkende peuters thuis zit.

vrijdag 12
Pokkehater
Goed, iedereen vindt dat van zijn eigen kroost, maar wat héb ik toch een bijzondere kinderen. Kwam vanmorgen mijn puberdochter al trots haar ontelbaarste goede rapport laten zien, vannacht ligt mijn oudste peuter niet minder trots voor het eerst zonder luier in zijn bed, terwijl de jongste vandaag voor de twééde keer de waterpokken heeft gekregen. En hoewel dat niets is om trots op te zijn, is het eigenlijk wel het bijzonderste.

donderdag 11
Tips voor doe-het-zelvers, deel 28
Tip 55
Wanneer u zich luidruchtig ergert aan opgestapelde dozen, teiltjes, autostoeltjes in uw gang, kamer en keuken, steeds verder uitdijende en dichtslibbende bergen zooi waaraan in uw herindelingsplan van de ruimte niet gedacht was en waarvoor in uw tijdelijk heringedeelde ruimte geen andere plek meer is dan altijd in de weg, permanent voor uw voeten, blijvend in uw blikveld, bedenk dan dat u, om hem als stok achter de deur te gebruiken, juist op zoek was naar die voortdurend tergende ergernis waarmee u vandaag de dag uw huis door kruipdoorsluipdoort, struikelend, hortend en stotend, en dat u dus uitstekend in deze opzet bent geslaagd. U bent daarom goed bezig.

woensdag 10
Woekeren
Papa heeft voor die twee ochtendjes per week dat zijn jongens nu naar de peuterschool gaan, voor die vier uurtjes vrijheid die hem dat oplevert, zóveel hooi op zijn vork geladen dat hij de komende weken dus even helemaal geen tijd heeft voor het huishouden.

dinsdag 9
1:17u
Kwam de man eindelijk weer onder de mensen, lag hij dáár weer wakker van. Verwachtingen, conflicten, kritiek, overleg. Dat was even schrikken. Werd hij opeens serieus genomen. En dat was nog niet zo erg. Maar dat hij zichzelf nu dus ook wel serieus moest nemen, dat was even wennen. Daar was de man nooit zo goed in geweest. Dat deed hij voor de zekerheid eigenlijk maar liever nooit. Zou je dat nou nog kunnen leren, vroeg de man zich af. En wilde hij dat dan ook? De man werd er helemaal zenuwachtig van. Dat werd weer een lange nacht, vannacht.

zaterdag 6
Tips voor doe-het-zelvers, deel 27
Tip 54
Hoewel het voor het vorderen van uw verbouwing beter was als het wél kon, moeten wij u misschien gelijk geven, de boog kan niet altijd gespannen staan. De kruik gaat zolang te water tot hij barst. Enzovoorts. Het is daarom heel verstandig een lang geleden reeds gemaakte wandel-afspraak níet af te zeggen, maar gewóón te gaan wandelen. Héél ver. Misschien wel net iets té ver, waardoor u zó moe thuiskomt dat u voorlopig even geen puf meer heeft voor al dat gemonkel en gesip.

donderdag 4
Dag twee
Nee papa, je moet ons nog niet komen halen! Roept dezelfde oudste peuter waarover papa zich zo'n zorgen maakte of hij wel zou kunnen wennen, op de peuterschool. Met een stralend gezicht, aan het eind van zijn tweede dag. Tot aan zijn nek in de zandbak, aan het werk met zijn nieuwe vriendjes. Mooi. Dat schuldgevoel kan papa dus ook weer over boord zetten.

woensdag 3
Tegen de klok
Het is niet alleen voor zijn jongens, dat er een nieuw hoofdstuk is opengeslagen in het dagelijkse leven, nu ze vandaag voor het eerst gebroederlijk naar de peuterschool zijn geweest. Papa moet er ook wel even aan wennen, dat hij 's ochtends niet meer kalmpjes aan zijn krantje kan zitten lezen, naast zijn vijfde kopje thee en een bammetje hagel voor de lekker. Met zijn haar nog door de war en zijn treuzelende jongetjes ongewassen in pyama. Pompiedompiedom tot de koffie van half tien. Het voorrecht lekker niet mee te hoeven doen aan de ochtendlijke heksenketel van dringen bij de wasbak, om de beurt naar de wc, haastig broodjes smeren, veel te hete thee en net op tijd de deur uit, met haast door het verkeer, is papa deze ochtend op wrede wijze ontnomen.

dinsdag 2
Wildplassen
Dat hij al een paar weken zonder luier loopt, wil nog niet zeggen dat hij het nou altijd zo eens is met dat naar de wc gaan. Papa's oudste peuter. Regelmatig maakt hij er een drama van waarbij uit alle andere openingen wél water komt lopen. Maar zijn water houdt hij op. Desnoods de hele dag, in ieder geval tot hij weer thuis is en het bij pápa pijn doet. Maar vandaag is het wildplas-seizoen dan begonnen. Kijk, daar staat papa, met zijn zoon in de berm, om hem te laten plassen. Een geheel nieuw en eigenlijk onverwacht vaderlijk genoegen. Een merkwaardig soort trots.

maandag 1
Tips voor doe-het-zelvers, deel 26
Tip 53
Wanneer het u dan toch even boven het hoofd groeit, u niet tevreden bent met uw vorderingen, stapelgek wordt van het dagelijks leven in een verbouwing, het verbouwen in het dagelijks leven, met permanent kindergedruis op de achtergrond, de wasmachine, de afwas, witte voetstappen op het zeil, het stof, de troep, het meten, het moeten, het zweten; wanneer u vervolgens, overmand door stress en innerlijk verzet, tot twee keer toe een fatale denkfout maakt en uw kostbaar materiaal verzaagt tot net iets te korte eindjes, dan kunt u maar het beste uw werkkleding uittrekken, uw gereedschap zo ver mogelijk van u af werpen en het huis in overspannen toestand, luid vloekend en deuren smijtend verlaten en in het bos een mooi stil plekje zoeken om u aan een boom te verhangen. Of, beter nog, naar het station lopen en de trein nemen naar Parijs, Barcelona, Lissabon, waar u een nieuw leven begint, groots en meeslepend, uiteraard, en onder een andere naam. Nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden en zeker géén verbouwing. Daarna schikt u zich in het onvermijdelijke en keert u terug naar huis, waar voor de rest van de dag de dag zo goed als goed is verpest.